تاریخچه ریشه شیرین بیان (licorice root)

شیرین بیان در فرم های گوناگونی دردسترس است از جمله شیرین بیان حاوی گلیسیریزین (glycyrrhizin) و DGL یا شیرین بیان گلیسیریزین زدایی‌شده‌.کلمه ی licorice به ریشه ی گیاه بنام Glycyrrhiza glabra اشاره دارد. این گیاه بومی اروپا و آسیا است. این گیاه در واقع بعنوان علف هرز در این مناطق در نظر گرفته میشد. مصری های ابتدایی، ریشه ی شیرین بیان را دوست داشتند. آنها از این در چای بعنوان یک معجون برای درمان همه چیز استفاده میکردند. پس از آن شیرین بیان وارد چین شد، جاییکه به یک گیاه دارویی مهم در طب سنتی چین تبدیل شد. و اما فواید ثابت شده شیرین بیان…

به نام سوس معروف است و طبیعت آن گرم و خشک است. تشنگی را تسکین می دهد، برای انواع سرفه نیز مفید است. برای پاکسازی ریه و سوزش سینه کاربرد دارد. برای تب های کهنه و التهاب معده مفید است. ریشه و عصاره اش داروی ناخته است. ضماد برگ تازه آن برای رفع بوی بد بین انگشتان پا و زیربغل مفید است. با این حال در طب سنتی بیان شده که ریشه شیرین بیان برای کلیه و طحال مضر است و مصلح ان در کلیه کتیرا و عناب و در طحال گلسرخ است.

برای مشاهده خواص شیرین بیان به این لینک مراجعه کنید.